ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Η διδασκαλία και η μάθηση των μαθηματικών και της επιστήμης είναι θεμελιώδης παράγοντας της σχολικής δραστηριότητας και προαπαιτούμενη για τις περισσότερες από τις ικανότητες που είναι σημαντικές στη ζωή και είναι απαραίτητες για την εκπαίδευση του πολίτη.
Παρόλη όμως την εμπλοκή των ερευνητών και των δασκάλων, η κρίση στη μάθηση των μαθηματικών γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη.
Ο κύριος στόχος του προγράμματος αυτού είναι η ανάπτυξη ενός μοντέλου εκπαίδευσης για καθηγητές μαθηματικών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (εκπαιδευόμενους και εν ενεργεία). Αυτό το μοντέλο εκπαίδευσης στοχεύει στη βελτίωση των εκπαιδευτικών ως προς:
– τον εκπαιδευτικό σχεδιασμό και την αξιολόγηση (διαμορφωτική και αθροιστική, αξιολόγηση για τη μάθηση).
– Τη διδακτική των μαθηματικών
Αυτές οι ικανότητες θα επιτρέψουν στους εκπαιδευτικούς να εφαρμόσουν και να σχεδιάσουν μεθοδολογίες και εργαλεία για μια μάθηση βασισμένη στην επίλυση προβλήματος.
Το μοντέλο εκπαίδευσης στοχεύει επίσης στην απόκτηση επιστημονικής στάσης από τους εκπαιδευτικούς που να αποτελείται από:
– Ανάλυση σύνθετων διδακτικών καταστάσεων
– αναγνώριση των εκπαιδευτικών αναγκών των μαθητών, τόσο στα μαθηματικά όσο και στην ανάπτυξη άλλων ικανοτήτων (μεταγνωστικές δεξιότητες, στρατηγικές μάθησης και μελέτης).
– δημιουργία υποθέσεων και σχεδιασμός εκπαιδευτικών στρατηγικών και τεχνικών, ώστε να διαγιγνώσκονται δυσκολίες και να προσφέρονται κατάλληλες λύσεις για αποτελεσματική μάθηση των μαθηματικών.
– Χρήση συντρέχουσας αξιολόγησης με διαμορφωτικό σκοπό, ώστε οι εκπαιδευτικοί να έχουν τη δυνατότητα να επαληθεύουν, να αναδιοργανώνουν και να βελτιώνουν τις μεθόδους τους και να επιτρέπουν στους μαθητές την αυτό-αξιολόγησή τους και την επίγνωση της δικής τους μάθησης.

Αυτό το μοντέλο εκπαίδευσης θα καταστήσει τους εκπαιδευτικούς πρωταγωνιστές του εκπαιδευτικού σχεδιασμού και με περισσότερη επίγνωση στρατηγικών που είναι πιο αποτελεσματικές και ανταποκρίνονται στις εκπαιδευτικές ανάγκες των μαθητών. Προωθεί επίσης την οικοδόμηση ενός αναστοχαστικού επαγγελματισμού, όπου οι εκπαιδευτικοί καθίστανται ικανοί να χρησιμοποιούν αναστοχαστική σκέψη για αντιμετώπιση σύνθετων και προβληματικών εκπαιδευτικών καταστάσεων.