ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΙΜΟΡΦΩΤΙΚΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ

Ο ορισμός που υιοθετήθηκε για το πρόγραμμα

«Η διαμορφωτική αξιολόγηση συνδέεται με το πεδίο της μάθησης, σύμφωνα με το οποίο όλοι οι μαθητές είναι σε θέση να αποκτήσουν, σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο, τις βασικές δεξιότητες του πεδίου. Η μάθηση περνά μέσα από τη χρήση διαφόρων διδακτικών προσεγγίσεων οι οποίες μπορούν να ανταποκριθούν επαρκώς στις διαφορετικές ανάγκες κάθε μαθητή, όσον αφορά στο ρυθμό μάθησής τους, τα διάφορα γνωστικά τους στυλ και τη ζώνη επικείμενης ανάπτυξης στην οποία βρίσκονται.

 

Η διαμορφωτική αξιολόγηση είναι μια αξιολόγηση για τη διδασκαλία και τη μάθηση. Είναι μέρος της διαδικασίας διδασκαλίας – μάθησης και την ρυθμίζει. Αναγνωρίζει, με ένα αναλυτικό τρόπο, τα δυνατά και αδύνατα σημεία της μάθησης του μαθητή, ώστε να βοηθήσει τον εκπαιδευτικό να αναστοχαστεί για τις διδακτικές πρακτικές του και να τις τροποποιήσει. Επιτρέπει, με μια μορφή διαμορφωτικής ανατροφοδότησης, να αναπτυχθεί ένας διάλογος μεταξύ δασκάλου και μαθητή και να σχεδιαστούν διδακτικές παρεμβάσεις με στόχο τη βελτίωση της διδασκαλίας. Επιπλέον, προωθεί και ενισχύει τη μάθηση όλων των μαθητών μέσω διαφοροποιημένης διδασκαλίας, η οποία διασφαλίζει διαφορετικούς ρυθμούς και διαφορετικές στρατηγικές διδασκαλίας και μάθησης για κάθε μαθητή, εμπλέκοντας ταυτοχρόνως το μαθητή στην ανάλυση των λαθών του και των αδυναμιών του και στην ανάπτυξη των ικανοτήτων τους για αυτοαξιολόγηση και ετεροαξιολόγηση και ενεργή συμμετοχή στη διαδικασία διδασκαλίας και μάθησης.

 

Η διαμορφωτική αξιολόγηση αποσκοπεί, επίσης, στο να δώσει πληροφορίες και ανατροφοδότηση (feedback κα feed forward), εντός και εκτός της τάξης, σχετικά με την ανάπτυξη μαθηματικών δεξιοτήτων για την καθημερινή ζωή. Συγκεκριμένα, περιλαμβάνει τις διάφορες συνιστώσες της μάθησης των μαθηματικών για τους μαθητές (διαδικαστική, εννοιολογική, σημειωτική, επικοινωνιακή μάθηση, διατύπωση και επίλυση προβλήματος, παρανοήσεις, οργάνωση της μαθηματικής εμπειρίας), τις πεποιθήσεις των μαθητών, τις εικόνες των μαθητών για τα μαθηματικά και για συγκεκριμένα θέματα των μαθηματικών, τη συμπεριφορά τους και την αλληλεπίδραση τους μέσα στην τάξη καθώς εμπλέκονται σε διάφορες μαθηματικές εργασίες και τα αποτελέσματα των επιλογών των εκπαιδευτικών (μετασχηματισμός του μαθηματικού περιεχομένου, σχέση ανάμεσα σε περιεχόμενο και μεθόδους διδασκαλίας)».